De tweede wedstrijd om de Chrono Wintercup is gehouden in het weekeinde van 5 en 6 maart. Het sneeuwde en regende op vrijdag, het leek het begin van de lente op zaterdag en op zondag was het precies in de laatste race Hollands nat.
Omdat de weersvoorspellingen nogal sterk wisselden en Tom de voorgaande weken al met regelmaat op een droge baan had getraind, was het doel voor de vrijdag om een goede regenafstelling te vinden. Helaas kwam daar door de barre omstandigheden en problemen met de motor niet heel veel terecht.
De juiste afstelling moest op de zaterdag gevonden worden. De eerste training stond in het teken van het kunnen rijden zonder motorische problemen en het vinden van een basisafstelling. Dat lukte aardig: de motorproblemen leken historie en Tom reed in het middenveld mee.
De tweede training wat aanpassingen gedaan om beter uit de langzame bochten te komen en er werden wederom enkele tienden progressie gemaakt. Tom had nog enkele wensen en met minimale aanpassingen werden wederom enkele tienden winst geboekt. De banden waren bijna letterlijk tot op de draad versleten.
De vierde sessie werd op dezelfde afstelling gereden maar met een nieuwe set. De aansluiting met de rest was bijna gevonden. De telemetrie liet zien, dat er op enkele punten nog verbetering mogelijk was. Tom heeft daar de laatste sessie aan besteed.
De zondagmorgen begon met de rijdersbriefing. Deze stond mede in het teken van het plotseling overlijden van Carlo Looijmans. Hij was 20 jaar een vast gezicht op de kartbaan van Berghem. Een uur later stond de vrije training op het programma. Het werd een gok en Tom ging op regenbanden weg.
Helaas na 3 ronden kwam het kantelpunt en aan het einde van de training waren de regenbanden slicks geworden. De tijden en plaats leverde geen enkel aanknopingspunt op waar Tom zou staan. De kwalificatie verliep redelijk goed. Hij lag een tijdlang op de vierde plek maar moest uiteindelijk met plaats 6 genoegen nemen.
De eerste race kende een grillig verloop. Tom zijn start was goed maar de eerste paar ronden moest hij 6 plaatsen inleveren. Vanaf dat punt ging het beter en met een paar goede inhaalacties kwam hij weer terug naar plaats 10.
Soms is teleurstelling een goede motivatie en we keken uit naar de finale. Op het moment dat de rijders in parc fermé stonden, hing er een heel dreigende lucht boven de baan. Er moest gekozen worden en drie rijders kozen voor regenbanden. In de opwarmronde begon het te spetteren en al gauw bleek dat regenbanden de juiste keuze waren.
Tom reed op slicks maar wel een toprace. Van degenen op slicks noteerde hij lang de 2de of 3de snelste rondetijd dus met de snelheid op een natte en opdrogende baan zat het wel goed. Vertrokken van plek 10 wist hij zich op te werken naar plek 8 en uiteindelijk zelfs naar 6.
Over 2 weken is de start van het NK op dezelfde baan en in dezelfde lay out. Doel is dan om de stijgende lijn voort te zetten. Met dank aan Montfoort Motorsports, monteur Robin van Bemmel Kartphoto, Hans de Groot van Dutch Racing Events.
You must be logged in to post a comment.